آواز شماره سه: افشاری 1
همکاري بين يک خواننده چهل ساله که در اوج شهرت و تجربه قرار داشته است و نوازندهاي چهارده ساله که تا آن زمان در ميان اهالي هنر ناشناخته بوده، از نکات جالب اين دوره ضبط ميباشد. در پايان ضبط صفحات روز اول، ميرزا حسينقليخان از جنابدماوندي ميخواهد که با فرزندش، علي اکبرشهنازي، اثري مشترک را ضبط کند.
اين همکاري دو نسل مختلف در قالب شعري از اديب نيشابوري و اجراي آواز افشاري که از متعلقات دستگاه شور ميباشد، باعث رقم خوردن برگ زريني از دفتر تاريخ موسيقي اين سرزمين شد. جمله اي که ميرزا اسدالهخان اتابکي در پايان بيان ميکند، از ديگر نکات جالب اين فايل صوتي است. او ميگويد: "آقا علياکبر، پسر جناب آميرزا حسينقلي است که به سن چهارده سالگي ساز مي زند، با جناب آقاي دماوندي همراهي ميکند، ماشاءالله"


جناب دماوندی
خواننده

علی اکبر خان شهنازی
نوازنده تار
متن آواز افشاری 1
خدا مَرا زِ تو اِي ماهرو جدا نکند
من و تحملِ هجرانِ تو خدا نکند
به شيشه دلِ ما ميزني چو سنگِ جفا را
چنان بزن که اگر بِشکند صدا نکند
