سومين هم آوايي جناب دماوندي با کمانچه حسينخان اسماعيلزاده، به توليد طولانيترين اثر ضبط شده در اين دوره منجر شد.
انتخاب شعري ديگر از شاطر عباس قمي، که هم نانوايي ماهر بود و هم به زيبايي شعر ميسرود، نشان از تسلط خواننده بر ايجاد هماهنگي مناسب ميان شعر و آواز دارد.