آواز مثنوی بیات ترک جناب دماوندی ضبط 1307

آواز شماره بیست و هفت

به گفته آناني که جناب را ديده‌اند، وي بسيار بر ادبيات پارسي مسلط بود و اشعار زيادي را به خاطر داشت. شايد تحصيل نزد پدرش که دبير وزير نظام بود و همزمان يکي از معلمان برجسته دوران ناصري، عامل اين قضيه بوده و شايد هم تحصيل در يکي از مدارس عالي تهران، يعني مدرسه صدر دليل ديگر آن باشد.

همان گونه که در اين قطعه شنيده مي‌شود، انتخاب بيتي از هفت اورنگ، اثر جامي و اتصال تک مصراعي از سلامان و ابسال، شاهديست بر هنر خواننده در ايجاد هماهنگي ميان کلام و آواز، چرا که تغيير در اشعار کهن ايراني کار هر خواننده‌اي نبوده و اجراي چنين شعري در مثنوي بيات ترک، خود مهارتي مي‌خواهد که به تمرين و ممارست بسيار نيازمند است.