آواز شماره نوزدهم: مناجات (1)
آخرين اثري که در اين دوره از جناب دماوندي ضبط ميشود، مناجاتي منسوب به حضرت علي(ع) است که بر روي ديگر صفحه اذان قرار دارد. در اين اجرا، خواننده با ذکاوتي مثال زدني و انتخاب دستگاه بيات کرد، بدون آنکه نوازندهاي او را در تمام مدت آواز خوانياش همراهي کند، بدون تغيير در کوک صدا، نخستين مناجات ضبط شده تاريخ ايران را به زيبايي هرچه تمام، اجرا کرده است. انتشار اين اثر موجب ضبط مناجاتهايي ديگر توسط خوانندگان نسلهاي بعد ايران شد. مکالمه ميرزا اسدالهخان اتابکي و جناب دماوندي در پايان اين مناجات از موارد جالب آن ميباشد.
محمد ابراهيم باستاني پاريزي، از مورخين و پژوهشگران سرشناس معاصر ايران در کتاب حماسه کوير به اين صفحه چنين اشاره نموده است: "جناب دماوندي همان خواننده معروفي است که همه او را دماوندي ميدانند، و من خود چند سال پيش به خانه او در احمدآباد رفتم، و احمدآباد تازه خود از دهات خوش آب و هواي دماوند است. اين آقا جناب همانست که يک نسل مردم اين مملکت با خلوص به آهنگ دلپذير صفحه مناجات او در سحرهاي ماه رمضان با خدا راز و نياز کردند."


جناب دماوندی
خواننده

میرزا اسدالله خان اتابکی
همراهی
متن مناجات 1
اِلهي تَري حالي وَ فَقري و فاقَتي
بار الها حال من بيني و فقر و فاقه ام
اِليک مُناجاتي الخَفَيَّةَ تَسمَعُ
هم مناجات نهان را بشنوي وقت دعا
يا دانايِ کُلّ حال، اِِي مَعبودِ بي زَوال
يا داناي کل حال، اي معبود بي زوال
اِلهي لَئِن جَلَّت و جَمَّت خَطيئَتي
بار الها گرچه ميباشد گناهم بس عظيم
اِليکَ لَدَي الاِعسارِ و اليُسرِ اَفزَعُ
سوي تو مينالم در حالت فقر و غنا
يا دانايِ کُلِّ حال، يا رَب
اي داناي کل حال، اي معبود بي زوال
ميرزا اسدالهخان اتابکي: آقاي جناب، قبول باشه انشاالله
جناب دماوندي: خدا قبول کنه
